ما آفریده شده ایم که پرواز کنیم...
وهمگان می گویند که بشر هماره سودای پرواز دارد! و ساده انگارانه
می پندارند که آنچه بدان دست یافته اند همان آرزوی دیرینه اوست که در نهاد
او نهاده اند.غافل که آنچه را که او را مبتلای آن نوشته اند، در آسمان پرسه زدن
و در ابرها غوطه ور شدن نیست.
پرواز برای ما نه آن است که بدان دل خوش ساخته اند...
پرواز برای ما جدا شدن از زمین نیست آنسان که ماندن ، جسبیدن به آن...
پرواز برای ما به آسمان رسیدن نیست، کهکشان در نوردیدن نیست...
اصلا پرواز برای ما آسمان و زمین ندارد. در زمین سکنی گزیدن همان
و از آسمان گذشتن همان!
نه یک آسمان آنجا که حتی ملک را هم بال بسوزد...
و گویا از همین روست که ما را بال نداده اند!شاید، تا بدانیم پرواز برای ما،
بال زدن نیست، پریدن نیست.اینها از آن پرندگان است...
انسان فقط پرواز می کند: یعنی پرواز می شود...
اوج نمی گیرد...عروج می گیرد!
باور اگر ندارید، شاهد بیاورم...؟!
............
..........
........
......
....
...
..
.
باورتان اگر نیست که می شود زنده بود و نبود...
مرا ببینید!
و اگر زنده نبود و بود...
شهداء را!
نظرات شما عزیزان:
:: موضوعات مرتبط:
شهداء شرمنده ایم ،
،